Problem çözme yeteneklerini geliştirici bir terapi ÖYKÜSÜ .
“İyimser olan ve sorunlarıçözmek için çalışan çocuklar, hemen pes eden çocuklara göre hayatta daha başarılıdır.”
(Seligman 1.995)
Hikayede Ele alınan sorunlar, zayıf problem çözme becerileridir.
Hikaye nin Mesajı , çözüm bulana dek deneyin.
Hikayedeki sembol, evin dışında kalmak herhangi bir sorunu temsil etmektedir. Bu terapi masalını Terapi Öyküsü şeklinde uygularken Öyküde geçen çocuğun adını cinsiyetini ve
fiziksel özelliklerini dinleyici çocuğa göre değiştirebilirsiniz.
KAPININ KİLİDİ
Bir zamanlar Burak adında bir çocuk varmış. Burak’ın annesi çalıştığı için okuldan sonra
evin kapısını Burak açarmış. Burak evin anahtarını boynuna astığı bir zincirin ucunda
taşıyormuş. Bir gün eve vardığında beden eğitimi dersinde kolyesini çıkardığını ve okulda
unuttuğunu fark etmiş. Okula geri dönüp evin anahtarını alması da mümkün değilmiş.
Önce kapıyı açmayı denemiş ama kilitliymiş. Daha sonra giriş katta oturdukları için, dışarı çıkıp, dairenin camını zorlamış ama o da kapalıymış. Burak kararlılıkla “ama deneyebileceğim başka şeyler de var eve girmenin bir yolunu bulacağım” demiş.
Burak vazgeçmeyerek “eve girmenin yolunu bulabilirim” dedikten sonra kararlı ve iyi bir problem çözücü olduğu için tam olarak ne yapması gerektiğini bulacağına inanıyormuş. Önce komşusunun evine giderek oradan annesini aramış. Annesinin hemen gelip gelemeyeceğini öğrenmek istemiş ama annesi iş yerinde değilmiş toplantıya gitmiş.
Daha sonra apartmanın önünde park edilmiş arabaya bakmış hemen arabanın kapısını denemiş içerde anahtar olup olmadığını kontrol etmeye çalışmış ama arabanın kapıları kilitliymiş. Bu da işe yaramayacak diye düşünmüş içinden.
Acaba arabanın camını kırsa arabanın içindeki anahtarı ulaşabilir mi diye bir düşünmüş. Ama
sonra bunun hem tehlikeli hem de daha sonra tamir ettirmeleri gerekeceği için de çok zor ve pahalı bir yol olduğuna karar vermiş.
Burak evin önündeki merdivenleri oturup kendi kendine sormuş. “Başka ne yapabilirim, bu
sorunu çözebileceğimi biliyorum ”demiş.
Burak otururken yerde uzanan bahçe aletini görmüş.
Birden ön kapının kilidinin son zamanlarda iyi çalışmadığını hatırlamış. “Eminim bu aletle
kapıyı nasıl açacağımı bulabilirim” demiş. Böylece ön kapıya gitmiş ve bahçe aletini kilidi dış
tarafından içeri sokmuş. Bu alette işe yaramamış ama Burak kararlıymış “bunu yapabilirim”
demiş. “Ben zekiyim . İyi bir problem çözücüyüm eve girmenin bir yolunu bulacağım ”demiş.
Bahçe aleti ile çevirmeyi daha çok denemiş, denemiş , denemiş.Ta ki kilitten tık sesini duyana dek. Sonra hemen kapının kolunu çevirmiş ve içeri girmiş. Heyo! diye bağırmış bu sorunu çözebileceğini biliyordum" demiş kendine kendine.
Burak eve girer girmez mutfağa girmiş ve bir şeyler atıştırmış. Mutfak masasına oturmuş ve kendi kendine “bir daha dışarıda kalmak istemiyorum. Ya karda, buzda dışarıda kalsaydım. İçeri girmek için
uğraşırken soğuktan donardım. Anahtarımı kaybetmemenin bir yolunu bulacağım” demiş.
Büyükannesinin kendisine hediye ettiği taşı dışarı koyup anahtarı altına saklamayı
düşünmüş. Ancak aklına kardeşleri gelmiş. Onların da anahtarı kaybedebileceğini ya da evde
unutabileceklerini biliyormuş. Sonra yine aynı sorunları yaşayabilirim diye düşünmüş.
Yanında cep telefonunu taşımayı düşünmüş ama sonra cep telefonunda yasak olduğunu
hatırlamış.
Masada oturmuş sorunu nasıl çözebileceğini düşünürken çantasına bakmış ve ödevini
hatırlamış. Çantasının dışındaki fermuarı görmüş ve fermuarın ucunda bir delik olduğunu fark
etmiş fazladan bir anahtar bulup deliğin ucuna takmış. Böylece anahtarım hep burada olacak
diye düşünmüş. Çünkü çantamı hep yanımda taşıyorum unutmuyorum ki hiç, ödevlerim ve diğer önemli şeylerim de içinde çantamı yanıma almayı hiç unutmam.
Burak kendisiyle gurur duyuyormuş.
Anne ve babası eve geldiğinde onlara şöyle demiş. “Bence kapıyı tamir ettirmeliyiz. Çünkü
ben içeri girebildiysem, başkaları da girebilir. Burak eve girebilmek için yaptığı her şeyi
anlatmış. Ailesi Burak ile gurur duyuyormuş .Burak da kendisiyle gurur duymuş.
Burak problem çözmede ne kadar başarılı olduğunu anlamış. Bir sürü çözüm yolu denemiş .İşe
yarayan bir yol bulana dek asla pes etmeyin demiş.
Duygu Tunç Baş
Derleyen: Şahidenur Altınyüzük
